
فدایی: به حلقه آخر توزیع بیتوجی میشود.
یک کارشناس صنعت لوازم خانگی با اشاره به فراهم شدن زمینه عرضه لوازم خانگی قاچاق در بازار، گفت: یکی از عوامل این امر، بیتوجهی به حلقه آخر، یعنی توزیع کننده خرد و عدم حمایت از این بخش برای عرضه کالاهای ایرانی بوده است.
به گزارش شبکه لوازم خانگی احسان اظهار کرد: با وجود اقداماتی که برای مبارزه با عرضه کالای قاچاق در سطح بازار صورت گرفته است، اما به دلیل عدم حمایت از حلقه آخر توزیع، یعنی خردهفروشان و عدم حمایتهای لازم از سوی تولیدکنندگان فضا برای عرضه کالاهای قاچاق وجود دارد و چه بسا طی چند سال اخیر با وجود مشکلات اقتصادی، فضا برای عرضه کالاهای قاچاق و حتی تقلبی حوزه لوازم خانگی بیشتر شده است.
وی بیان کرد: در سالهای گذشته در حوزه لوازم خانگی مسئولان کمک کردند تا تولید در این بخش رونق بگیرد و برای اینکه برندهای ایرانی جایگاه و سهم بهتر و بالاتری در بازار به دست آوردند، فاکتورهایی از قبیل ممنوعیت واردات، ممنوعیت تبلیغات برندهای خارجی را اجرا کردند.
فدایی ادامه داد: در صنعت لوازم خانگی سه ضلع تولیدکننده، توزیع کننده و مصرفکننده وجود دارد، اما برای مبارزه با قاچاق طی سالهای گذشته به ضلعی که نقش تعیین کنندهای میتوانست در کاهش قاچاق لوازم خانگی داشته باشد، یعنی ضلع توزیع کننده یا فروشندگان خرد توجه نشده است.
فدایی عنوان کرد: تولیدکنندگان صنعت لوازم خانگی، تولیداتشان را به توزیعکنندگان عمده یا بنکداران که به صورت منطقهای فعالیت میکنند، میدهند و توزیعکنندگان خرد نیز با این توزیعکنندگان عمده یا همان بنکداران ارتباط برقرار میکنند و کالای مورد نیاز خود را از آنها تهیه میکنند. بنابراین تولیدکننده عمده یا بنکدار ارتباط مستقیم با مصرفکننده ندارد، بلکه توزیعکننده خرد یا فروشنده کف بازار ارتباط مستقیم با مصرف کننده دارد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا تولیدکنندگان ایرانی نتوانستند جایگاه خود را به دست آوردند، گفت: تا پیش از تحریمها از آنجاکه برندهای خارجی به راحتی در کشورمان فعالیت، تولید و تبلیغات داشتند، قیمت لوام خانگی تقریبا متعادل بود و میزان استقبال از لوازم خانگی قاچاق نسبت به الان کمتر بود، زیرا مردم میتوانستند لوازم خانگی خارجی که به صورت قانونی یا رسمی وارد کشور شده بود یا در داخل کشور تولید میشد را خریداری کنند و برندهای خارجی موجود، به راحتی با فروشگاهها یا عرضهکنندگان خرد کار میکردند و تولیدات خود را برای فروش در اختیار آنها قرار میدادند و بر این اساس همه چیز طبق روال انجام میشد.
فدایی ادامه داد: شیوه انتخاب برند برای خرید نیز اغلب براساس توصیه اقوام، دوستان و آشنایان بود یعنی اگر یک برند لوازم خانگی مورد تایید آشنایان قرار میگرفت، ترجیح میدادند آن را خریداری کنند، بنابراین نسبت به خرید برندهایی اقدام میکردند که مورد تایید جامعه آماری مورد نظرشان باشد.
فدایی عنوان کرد: ما بعد از تحریمها و خروج برندهای خارجی از کشور، فضا برای عرضه تولیدات داخلی بیشتر فراهم شد و این تولیدکنندگان مجبور شدند برای معرفی محصولاتشان شروع به تبلیغ کنند و اتفاقا هزینههای زیادی نیز صرف این کار کردند. در اینجا دیگر مردم نقش تبلیغی زیادی نداشتند، زیرا اغلب مردم مصرفکنندگان برندهای خارجی لوازم خانگی بودند و با برندهای لوازم خانگی داخلی آشنایی کمتری داشتند و لذا نمیتوانستند خرید آن را با اطمینان خاطر به دیگران توصیه کنند.
فدایی بیان کرد: فروشندگان خرد نیز از آنجاکه برندهای ایرانی مانند برندهای خارجی برایشان سودآور نبود نسبت به تبلیغ برندهای ایرانی کمتر اقدام میکردند، لذا تولیدکنندگان ایرانی برای اینکه بتوانند جایگاه خود را در بازار بدست آوردند نسبت به ایجاد فروشگاههای برند اقدام کردند و تولیدکنندگان مختلف هر کدام چند برندشاپ را در خیابانهای مختلف ایجاد کردند تا بتوانند از این طریق نسبت به عرضه محصولات خود اقدام کنند. البته این اقدام در نوع خود اتفاق خوبی بود، اما موجب شد توزیعکنندگان خرد در مقابل آنها موضع بگیرند، ضمن اینکه دیگر امکان فروش برندهای خارجی نیز برای توزیع کنندگان خرد فراهم نبود./فارس
شبکه لوازم خانگی