شبکه لوازم خانگی
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
لوازم خانگی ایرانی در منطقه به لحاظ کیفیت مطلوب است.
فرشید مهردادی، کارشناس صنعت لوازم‌خانگی گفت:
برای اینکه صادرات لوازم خانگی در منطقه رشد پیدا کند، نهادهای دولتی مانند سازمان توسعه تجارت به عنوان متولی بخش صادرات برای آن برنامه نوشته‌‌اند و گفته شده که باید در بحث صادرات مانند تمامی دنیا، برندمحور باشیم. البته در تمامی دنیا صادرات لوازم خانگی برند محور است اگرچه مثلا در ترکیه، کره و کشورهای اروپایی در بحث صادرات تعداد زیادی برند فعالیت ندارند زیرا تعددبرند باعث رقابت بین آنها شده و این موضوع به ضرر صادرات تمام میشود.
متاسفانه حدود ۸۰درصد حجم صادراتی که در بخش لوازم خانگی صورت میگیرد به صورت بدون نام است. مثلا بعضی تجار در کشور عراق به تولیدکنندگان ایرانی سفارش میدهند که برندشان را روی تولیدات ایرانی درج کرده و به نام کالای عراقی صادر شده و به فروش میرسد. همچنین برخی از تولیدکنندگان مطرح یخچال و لباسشویی نیز محصولات خود را به این صورت در عراق به فروش میرسانند. سیاست بعضی از برندهای مطرح تولیدکننده داخلی به این صورت بوده و تنها به جذب نقدینگی اهمیت میدهند و به دنبال برندسازی و ماندگاری در بازار صادراتی نیستند.
واقعیت این است که لوازم خانگی ایرانی در منطقه به لحاظ کیفیت و نوآوری مطلوب هستند و سبد محصولات لوازم خانگی داخلی کامل است. تقریبا تمامی محصولات در داخل تولید میشوند. اینکه این برندها در زمینه صادراتی موفق نیستند ۳دلیل دارد؛ اول تبلیغات منفی که بر ضد برندهای ایرانی در منطقه میشود. این تبلیغات منفی نسبت به برند و کالای ایرانی ذهنیت منفی ایجاد کرده و در نتیجه آن متاسفانه ادعا میشود که کالای ایرانی بی‌‌کیفیت است.
این مشکل باعث شده که تولیدکنندگان نتوانند در بازار صادراتی کالای باکیفیت بفروشند زیرا کالای باکیفیت، قیمت بالاتری دارد و خریدار کالای ایرانی را با قیمت بالا قبول نمیکند. درصورتیکه اگر همین کالا برند کشور دیگری را غیر از ایران داشته باشد با قیمت بالاتری به فروش میرسد. راهکار این قضیه این است که کشور باید سیاست خارجی در سطح منطقه را مقداری تغییر دهد و در سطح کلان یکسری تصمیمات گرفته شود. این مشکل در صادرات موادغذایی و محصولات فولادی نیز وجود دارد.
تبلیغات منفی علیه برندهای ایرانی موجب شده که کالاهای ایرانی در سطح کیفیت درجه۳ شناخته شود درصورتیکه در واقعیت اینطور نیست. ایران کشوری پرسابقه در زمینه صنعت لوازم خانگی است و حدود ۵۰ تا ۶۰سال در صنعت لوازم خانگی سابقه دارد و در تولید بسیاری از محصولات خودکفا شده است. متخصصان و زیرساختهای صنعتی قابل قبولی داریم و بسیاری از کالاها را تولید میکنیم. در این مساله سیاست خارجی کشور در سطح منطقه میتواند کمک‌کننده باشد؛ یعنی وزارت امورخارجه اگر میخواهد میزان صادرات بخش خصوصی رشد پیدا کند باید در این زمینه فعال باشد و جلوی تبلیغات منفی را بگیرد. مثلا در کشوری مانند عراق که اقتصاد وابسته به ایران دارند، نباید در تلویزیونهای خود محصولات و برندهای ایرانی را مورد تبلیغ منفی قرار دهند و متاسفانه یکی از بهترین تلویزیونهای آنها تبلیغات برندهای ایرانی را قبول نمیکند یا با قیمت‌های بالاتر از حد متعارف اقدام به این کار میکنند که برای صادرکننده ایرانی به صرفه نیست.
موضوع دوم این است که صادرکنندگان زمانیکه وارد یک بازار صادراتی میشوند باید به مقوله برندسازی توجه کنند. تسخیر بازارهایی مانند عراق و امارات یکروزه عملی نمیشود و نباید به حضور در این بازارها به صورت کوتاه مدت نگاه شود. از طریق بازاری مانند امارات که هاب تجاری در منطقه است، میتوانیم به بسیاری از کشورهای عربی و همچنین شرق آسیا و اروپا محصولات لوازم خانگی بفرستیم یا حتی میتوانیم در امارات با بسیاری از محصولات لوازم خانگی خارجی رقابت کنیم تا سطح کیفیت و نوآوری کالاهای ایرانی افزایش یابد. بنابراین صادرکنندگان ایرانی باید به فکر برندسازی باشند.
موضوع سوم این است که باید تولیدکنندگان در بحث صادرات حتی بیشتر از بازار داخلی به کیفیت و ریزه‌‌کاری‌‌های محصول توجه کنند و اهمیت قائل شوند. باید به مرور به بحث خدمات پس از فروش توجه کنند و همچنین توجه به کیفیت و زیرساختهای کالایی با تمام امکانات را در تولیدات رعایت کنیم. مدنظر قرار دادن این موضوعات کمک میکند تا بتوانیم در بخش صادرات به مرور پیشرفت کنیم. به این صورت که در مدت ۱۰سال صادرات کشور در عمل به میزان برنامه‌‌ریزی شده معادل ۳میلیارددلار در سال رسیده و میزان صادرات در بازارهایی مانند عراق، افغانستان و امارات به صورت پلکانی رشد کرده و تقویت شود.
