شبکه لوازم خانگی
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
قصه پر غصه بازار لوازم خانگی امین حضور
وقتی به قدیمی ترین بورس لوازم خانگی تهران رسیدم مغاره‌ها باز بود اما کسبه به جای آنکه با مشتریان هم کلام شوند و جنس بفروشند بین خودشان گعده هایی تشکیل داده بودند و از وضعیت بد بازار میگفتند.
سه راه امین حضور، در منطقه۱۲ تهران، یکی از قدیمی‌ترین و پررفت و آمدترین نقاط شهر است که در تقاطع خیابان‌های امیرکبیر(چراغ‌برق قدیم) و ری واقع شده است. این منطقه تهران از دوران قاجاریه به نام امین حضور شناخته میشده است. به دلیل نزدیکی این مرکز به بازار بزرگ تهران و دروازه‌های شهر همواره مرکزی برای دادوستد کسبه با مردم بوده است.
این منطقه که از قدیم الایام بورس لوازم خانگی است اما این روزها به دلیل راه اندازی شهرهای فروش لوازم خانگی و مال‌ها وضعیت به سامانی ندارد. مدتی است که کسبه‌های این منطقه با پول و تجارت در تماس هستند و مشکلاتشان را مطرح میکنند به همین دلیل برای بررسی بیشتر به همین بهانه به سراغ کسبه این بازار رفتیم تا حال هوای این روزهای آنها را جویا شویم و گزارشی از وضعیت موجود را به اطلاع مخاطبین خود برسانیم.
در دسترسی به این بازار متوجه محدودیت‌های ترافیکی زیاد و بسته شدن تعدادی از مسیرهای دسترسی به این بازار شدم. بخش از مسیر دسترسی را به وسیله یک موتورسیکلت طی کردم. به راکب موتور گفتم قصد رفتن با زار امین حضور را دارم. لبخندی زد و گفت: مگر کسی این روزها پولی برای خرید دارد؟ در جواب او گفتم که قصد تهیه یک گزارش را دارم. پس از کمی صحبت در خصوص قیمت کرایه به راه افتادیم. وقتی به این منطقه رسیدم تمام مغازه‌ها فعال و آماده ارائه خدمات بودند. اما مشتریان بسیار اندکی در بازار حضور داشتند و کسبه بیرون مغازه‌ها مشغول به صحبت با هم بودند.
تعدادی عکس از حال و هوای بازار تهیه کردم. عده‌ای از کسبه با نگرانی نظاره‌گر این کار بودند. وجود برخی کالاهای قاچاق در فروشگاه‌ها باعث ایجاد نگرانی برای کسبه شده بود. شروع به پایش در بازار کردم و به سراغ چند فروشگاه معتبر رفتم تا گزارش خود را آغاز کنم.
سیدمحمود حقگو از کسبه بازار امین حضور کلام خود را اینگونه شروع میکند: من از سال۵۷ در این حوزه فعال هستم. آن زمان اینجا انگشت شمار مغازه لوازم خانگی وجود داشت و بیشتر کالای دست دوم میفروختند در سالهای بعدی به مرور فروشندگان لوازم دست دوم که در گاراژها فعال بودند این محل را ترک کردند و با تخریب و نوسازی گاراژه، آن فضاها تبدیل به پاساژهای شیک و به روز شدند.
با شناخته شدن بازار، مردم از کل ایران به بازار امین حضور مراجعه میکردند. حتی شرکت‌های تولیدکننده محصولات خود را برای پخش در کل کشور به فعالین این بازار میفروختند.
البته در حال حاضر این تمرکز در پخش محصولات از بین رفته است و خود شرکت‌ها به صورت مستقیم در شهرستانها اقدام به پخش میکنند.
وی در ادامه گفت: هایپرهای لوازم خانگی به این بازار لطمه زیادی زده اند. اتحادیه لوازم خانگی، وزارت صمت و سازمان‌های دولتی باید برای حمایت از کسبه امین حضور اقدامات مؤثر انجام دهند و رونق ثابق را به این بازار برگردانند.
وی افزود نمی‌شود یک نفر ۵۰ یا ۶۰سال از عمر خود را در این بازار صرف کند و واقعاً به مردم خدمت کند، اما در مقابل عده‌ای که پشتوانه بانکی دارند در دور افتاده‌ترین نقاط تهران اقدام به تأسیس هایپر کرده‌اند، کسب و کار افراد باسابقه سایر کسبه خرد را پایمال کنند.
چگونه آنها میتوانند کالای خود را به کل ایران قسطی بفروشند، اما کسبه اینجا قادر به این کار نیستند. مگر یک فعال اقتصادی خصوصی چقدر سرمایه در اختیار دارد؟ آیا نظارتی روی قیمت‌های این هایپرها وجود دارد؟ آیا کسی میداند یک کالا را به چند برابر قیمت به مصرف کننده میفروشند؟
برادر بزرگتر آقای حقگو که بیش از ۳۰سال سابقه در این حوزه دارد، وارد بحث ما میشوند و میگویند: قبلاً کالاهای با کیفیت و مطلوبی در بازار حضور داشتند که با شروع تحریم‌ها از بازار ایران خارج شدند. البته در سالهای گذشته تولیدکنندگان ایرانی هم تلاش کرده‌اند تا سطح کیفی تولیدات خود را افزایش بدهند.
فروشنده دیگری که نخواست نامش فاش شود، گفت: من دارای ۲۳سال سابقه در بازار امین حضور هستم. نام‌های تجاری قبلی خارجی در حال حاضر نیز کم و بیش در بازار حضور دارند اما به صورت رسمی وارد کشور نشده‌اند.
شاید باورش مشکل باشد اما در حال حاضر یک ماشین ظرفشویی ایرانی با قیمتی بالاتر از یک ماشین ظرفشویی آلمانی در بازار ایران به فروش میرسد. جای سوال است چگونه یک کالای خارجی با قیمت دلار بازار آزاد از مسافتی دور با مشکلات فراوان به بازار امین حضور میرسد و در مقابل کالایی در ایران با ارز حمایتی و در سطح کیفی پایین‌تر تولید میشود اما با قیمت بالاتری در اختیار مصرف کننده قرار می‌گیرد؟/پول‌وتجارت
