شبکه لوازم خانگی
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
آماردرمانی، نسخه مناسبی برای کسب رضایت ذینفعان صنعت لوازم خانگی نیست!
یکی از کارشناسان صنعت لوازم خانگی به آمارهای اعلام شده صادرات پرداخت و گفت: این آمارها باید با واقعیت‌های موجود تطبیق داده شود.
به گزارش شبکه لوازم خانگی، احسان فدایی معتقد است در تمام کشورها و نه فقط در بخش لوازم خانگی بلکه در همه صنایع، انتخاب نهایی مصرف‌کننده بر اساس توصیه‌های اخلاقی و شعارها شکل نمیگیرد، بلکه عامل اصلی چیزیست تحت عنوان «مزیت رقابتی».
این کارشناس صنعت لوازم خانگی ادامه داد مزیت رقابتی دو بخش است، یکی بخش تکنولوژی و کیفیت و دیگری بحث قیمت که در کشورهایی که توده جامعه زیر خط فقر هستند، دومی اولویت پیدا میکند. در کشورهای اطراف ما که انتخاب آزاد دارند و در شرایط تحریمی نیستند و به همین دلیل از مزیت بازار آزاد بهره میبرند و برندهای معتبر بین‌المللی در آن کشورها حضور دارند، بحث تکنولوژی و مقوله قیمت در یک بازار رقابتی همزمان برای مصرف کننده تامین میشود. در واقع برندهای خوشنام بین‌المللی که در صدد تصاحب سهم بیشتری از بازار منطقه هستند، با روش دامپینگ یعنی ارائه قیمت‌های پایین‌تر از مبدا، بازار منطقه را رقابتی کرده و با قیمت مناسب و با تکنولوژی به‌روز محصول خود را ارائه میکنند و همین موضوع به شدت بر توان برندهای ایرانی در مبارزه با آنها تاثیر منفی میگذارد.
وی به بحث موانع ارزی به عنوان یکی از موانع کلیدی بازار لوازم خانگی اشاره کرد و گفت: برندهای ایرانی نه تنها مشوق‌های صادراتی ندارند بلکه صادرکنندگان حتی در صورت فروش نمیتوانند به دلیل تحریم‌های بانکی و «اف‌ای‌تی‌اف» ارز خود دریافت کنند.
فدایی به یک مانع بزرگ دیگر در این صنعت اشاره کرد و بیان داشت: حتی اگر در بهترین حالت ارز صادراتی هم دریافت شود چون ارز باید در داخل با قیمت دولتی و در سامانه به فروش برود صادرات صرفه اقتصادی خود را از دست میدهد چرا که تولید با ارز آزاد است اما فروش ارز صادراتی با قیمتی دستوری و سرکوب شده باید انجام شود.
از دید وی این فرایند منطق اقتصادی ندارد و حتی اگر در خوشبینانه‌ترین حالت بازار صادراتی هم وجود داشته باشد و هرچقدر هم تولیدکننده اراده این کار را داشته باشد باز هم در این شرایط کم خواهد آورد.
فدایی آمارهای مربوط به صادرات را گمراه‌کننده میداند و از دید وی آمارهای صادرات در بهترین حالت شامل به اصطلاح «کالاهای سفید» مانند یخچال، ساید بای ساید، ماشین ظرف‌شویی، تلویزیون و… نیست و آمارها بیشتر شامل فروش بخاری و یا کولر آبی به کشورهای فقیر مانند افغانستان یا بعضا پاکستان و عراق و سوریه و… است که صادرات همین محصولات هم در آینده با توجه به تکنولوژی موجود در کشورهای اطراف از یک طرف و محدودیت سوخت و انرژی در کشورهای خاورمیانه جایگاه خود را از دست خواهد داد. با تداوم روند فعلی ما نه در صادرات موفق خواهیم بود نه در واردات و نه ذینفعان راضی میشوند.
این کارشناس صنعت لوازم خانگی به آینده این صنعت و هدف‌گذاری رشد تولید و صادرات پرداخت و گفت: متاسفانه صرفا یاد گرفتیم که با آمارها بازی کنیم و این تصور را ایجاد میکنیم که با ارائه آمارهای کمی عملا به هدف مورد نظر رسیدیم، در صورتی که واقعیت موجود آن چیزی هست که در کف بازار و در زندگی مردم مشاهده میشود.
وی گفت: در برنامه توسعه ششم طبق نظر مرکز پژوهش‌های مجلس میزان تحقق تنها 27درصد بوده آن هم در شرایطی که در دوران برنامه ششم شرایط اقتصادی نسبتا بهتر بود. بدون تردید اگر روال بر مبنای ارائه چنین آمارهایی پیش برود مطمئنا شرایط بهبود نخواهد یافت.
فدایی در پایان به مهمترین راهکار حل و فصل معضلات بازار لوازم خانگی اشاره کرد و اظهار داشت: تنها اتفاق مثبت که میتواند شرایط را تا حدی بهبود ببخشد این است که نقش خودمان را در پازل و مناسبات جهانی بفهمیم و نحوه نقش‌آفرینی خودمان را تعیین کنیم و واقعیت های موجود را بپذیریم. از همه مهمتر اینکه پذیرفتن «اف‌ای‌تی‌اف» به شدت در صنعت و مراودات تجاری ما میتواند تا حد زیادی مفید و مؤثر باشد. در حال حاضر حتی معاهداتی که با کشورهای حوزه خلیج فارس و شمال خزر امضا شده هیچکدام عملیاتی نمیشوند چرا که ایران در لیست سیاه اف‌ای‌تی‌اف است و این مسئله برای آنها اهمیت دارد. در کشورهای توسعه یافته، دولت‌ها اگر تصمیم سیاسی بگیرند بخش خصوصی لزوماً پذیرنده آن سیاست نیست و در مناسبات خود اصول بنگاهداری و هزینه به فایده را در نظر میگیرد. برای مثال دولت چین در سطح بین‌الملل اینگونه تصویرسازی کرده که مدافع سیاست‌های راهبردی ما است اما در بحث عملیاتی هیچکدام از بانکهای چینی حاضر به همکاری با ایران نیستند و دولت هم نمیتوانند یا نمیخواهد در امور بنگاهداری آنها دخالت مستقیم داشته باشد.
